آئین مستان

عزیز بی قرینه

کی می آیی

شفای زخم سینه

کی می آیی

عزیزم مادرت چشم انتظاره

کی می آیی

صحر خیز مدینه

کی می آیی

أین الطالب بدم المقتول بکربلا

ابن الجواد،امام هادی

دلم فقط تو رو می خواد،امام هادی

دل من یه هدیه یخدادادی

خراب و فكر آبادی

اسیر وپی آزادی

عشق تو با منمادر زادی

من و ز روز میلادی

نوشتن عبدالهادی

صفا، صفای سامره

بهشت، فدای سامره

آقاش، كیه كه معروفه

گدا، گدای سامره

ابن الجواد، امام هادی

دلم فقط تو رو می خواد، امام هادی

دوباره غم طعنه شنیدن ها

پی مركب دویدن ها

حرف نفس بریدن ها

پرده ی حجب و حیا دریدن ها

به بزم می كشیدن ها

یاد زینب خمیدن ها

تو و تعارف شراب

تو و محله ی خراب

تو و اثر زهر كین

تو و  نوای عمو آب

ابن الجواد، امام هادی

دلم فقط تو رو می خواد، امام هادی

از زمین تا به عرش عظیم سوخته

گدای این حریم سوخته

تا جگرت كریم سوخته

جگرت نه از زهر حمیم سوخته

بخدا از قدیم سوخته

همراه درب نیم سوخته

تو و جسارت به درت

اینم نشون از مادرت

ولی بازم خدارو شكر

نسوخت پشت در همسرت

ابن الجواد، امام هادی

دلم فقط تو رو می خواد، امام هادی

ﺧﻮﺩﺗﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ

ﺑﺰﺍﺭ ﻧﻮﮐﺮ ﺯﯾﻨﺒﺖ ﺑﻤﻮﻧﻢ

ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﯿﺎﻡ، ﺭﻭ ﺗﻞ ﺯﯾﻨﺒﯽ

 ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﺸﮑﻮﻧﻢ

ﺁﻗﺎ ﮐﻦ ﺁﺭﻭﻣﻢ، ﺁﺧﻪ ﻣﻦ دیوونم

ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﺩﻩ ﺟﻨﻮﻧﻢ

ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ، ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ

ﺁﺧﻪ ﺣﺮﻡ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﺟﻮﻧﻢ

ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺍﺳﯿﺮﻩ بی کربلا میمیرﻩ

ﺑﺮﺍﯼ ﺿﺮﯾﺤﺖ ﺩﻟﻢ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮﻩ

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ

ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻨﺘﺖ ﺭﻭ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

 ﺑﺰﺍﺭ ﺟﺎﺭﻭﮐﺶ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺸﻢ

ﺍﮔﻪ ﺗﻮ ﺣﺮﻣﺖ، ﺟﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﻧﮕﯿﺮﯼ

ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﺣﺮﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ

ﻣﻨﻮ ﮐﻦ ﻣﺴﺖ ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ

ﺑﻬﺸﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ

ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ

همیشه میخونم، دوسم داری میدونم

با ذکر اباالفضل، همیشه در جنونم

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ

ﺧﻮﺩﺗﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ

ﺑﺰﺍﺭ ﻧﻮﮐﺮ ﺯﯾﻨﺒﺖ ﺑﻤﻮﻧﻢ

دلم میخواد بیام تل زینبی

سرم رو به عشق زینب بشکونم

ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ

ﻣﻨﻮ ﮐﻦ ﻣﺴﺖ ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ

ﺑﻬﺸﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ

ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ

الا ای شش گوشه، ببین قلبم خونه

اباالفضل درد قلبم رو میدونه

ولی من میدونم، آقام ابوفاضل

آخر دستم رو به تو می رسونم

دلم غم نداره، حسین هوامو داره

برای کربلا دل بی قراره

همیشه میخونم، دوسم داری میدونم

با ذکر رقیه، همیشه در جنونم

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ

سر تا پای من مست رخ ماه حسینه

چشمای پر از اشکم سر راه حسینه

بی تاب حسینم

بی خواب ابالفضل

وااااای

رویای لب اهل زمینه

مشک خالی از آب ابالفضل

سر تا پای من مست رخ ماه حسینه

چشمای پر از اشکم سر راه حسینه

بی تاب حسینم

بی خواب ابالفضل

وااااای

از روز ازل دل به علمدار تو دادم

در روز قیامت می رسی آقا به دادم

من هستم مریدت

تو هستی مرادم

تو شاه همه اهل جهانی

من عبد و غلام خانزادم

وااااای

توی چشمامون میزنه بارون

دیگه زهرا خداحافظ میمیرم دلخون

بعد من از این مدینه

دل علی شاکی میشه

توی همین کوچه یه روز

چادر تو خاکی میشه

دارم میرم از این دنیا دلم میگیره زهرا

که فاطمیه تو راهه، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

میزنی پرپر جلوی حیدر 

 جای خونه تو میمونه روی میخ در

برای عرض تسلیت میبینی با خنده دارن

به جای گل در خونت آتیش و هیزم میارن

میمونی وقتی که تنها

میگی کجایی ای بابا 

 بیا که محسن رو کشتن، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

منم و غمها علی و زهرا 

قراره ما توی گودال روز عاشورا

به روی سینه حسین

انگاری چشمام میبینه

یکی با خنجری میاد

به روی سینه اش میشینه

تو قتلگاه میشه غوغا

که نیزه ها میره بالا 

میشه حسین من بی سر، واویلا

امون امون ای دل، واویلا

منم عار او، او بود یار من

زلطف و کرامت، خریدار من

نبودم که او بوده دلدار من

غمش شد انیس دل زار من

از آن دم که مادر مرا داده شیر

امیری حسین و نعم الامیر

زخون جگر پاک پاکم کنید

سپس عاشق سینه چاکم کنید

به تیغ محبت هلاکم کنید

به صحن ابوالفضل خاکم کنید

که خاکم دهد بوی مشک و عبیر

امیری حسین و نعم الامیر

به زخم جبین پیمبر قسم

به رخسار خونین حیدر قسم

به محسن، به زهرای اطهر قسم

به سبطین و عباس و اکبر قسم

به هفتاد و دو عاشق بی نظیر

امیری حسین و نعم الامیر

به سردار بی لشگر کربلا

به سرهای لب تشنه از تن جدا

به قرآن زیر سم اسب ها

به خونی که شد خونبهایش خدا

به جسمی که او را کفن شد حصیر

امیری حسین و نعم الامیر